In 1956 werd het Grote Heideveld door de BV Bosaanplanting Terborgh van de familie Everts verder ontgonnen voor nieuwe aanplant. Tijdens het ploegen werden potscherven aangetroffen waarna de archeoloog professor Waterbolk werd gewaarschuwd. Het uitvoerige archeologische onderzoek in 1957/58 bracht aan het licht dat er een reeks van bewonersactiviteiten heeft plaatsgevonden over een langere periode. Gevonden werd een aantal urnengraven met grafgiften uit het Neolithicum/de Bronstijd, een maalsteen met loper uit de Trechterbekercultuur en sporen van drie palissaden.
Doorlopen door het klaphek en het rooster naar grafheuvels op de heide (met de heideschapen en heidekoeien).
